کد مطلب:230208
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:326
آستان رضا
شهی كه درگه او سجده گاه مرد و زن است
امان خلق، امین خدا ابوالحسن است
امام ثامن و ضامن جهان عز و جلال
كه ملجأ همگان در نوائب و محن است
سپهر علم و عمل پاك از خطا و خطل
سرشته از كرم و جود و حجت ز من است
ز نور طلعت او پرتوی بود خورشید
ز بوی تربت او ذره نافه ی ختن است
طواف مرقد او سیر در بهشت لقا
زیارت حرم او بهشت را ثمن است
مرا بس است همین افتخار و عزت و شأن
كه از ازل ولایش بگردنم رسن است
[ صفحه 10]
هزار سال سراید مدیحش ار «لطفی»
هنوز حرف نخستین و مطلع سخن است
شكوه عید غدیر اندر آستان رضا
نویدبخش نجات از شداید و فتن است
به هر كجا كه روم جشن و شادی است و سرور
به هر كه می نگرم ماه صورت و حسن است
برای خویش گزیده است هر كسی وطنی
مرا جوار ولی مرتضی علی است
هر آن كه رفت به زیر لوای احمد و آل
رها ز غصه ی دنیا و فكر ما و من است
عید سعید غدیر 1409 ه. ق / مشهد مقدس
[ صفحه 11]