کد مطلب:230208 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:326

آستان رضا
شهی كه درگه او سجده گاه مرد و زن است

امان خلق، امین خدا ابوالحسن است



امام ثامن و ضامن جهان عز و جلال

كه ملجأ همگان در نوائب و محن است



سپهر علم و عمل پاك از خطا و خطل

سرشته از كرم و جود و حجت ز من است



ز نور طلعت او پرتوی بود خورشید

ز بوی تربت او ذره نافه ی ختن است



طواف مرقد او سیر در بهشت لقا

زیارت حرم او بهشت را ثمن است



مرا بس است همین افتخار و عزت و شأن

كه از ازل ولایش بگردنم رسن است





[ صفحه 10]





هزار سال سراید مدیحش ار «لطفی»

هنوز حرف نخستین و مطلع سخن است



شكوه عید غدیر اندر آستان رضا

نویدبخش نجات از شداید و فتن است



به هر كجا كه روم جشن و شادی است و سرور

به هر كه می نگرم ماه صورت و حسن است



برای خویش گزیده است هر كسی وطنی

مرا جوار ولی مرتضی علی است



هر آن كه رفت به زیر لوای احمد و آل

رها ز غصه ی دنیا و فكر ما و من است



عید سعید غدیر 1409 ه. ق / مشهد مقدس





[ صفحه 11]